Jak żyć radośnie ? Jak spełniać się realizując swoje pasje: żyć poezją, malarstwem i muzyką? Jak żyć z sensem poruszając się tylko a wózku? Zycie osoby poruszającej się na wózku nie musi być smutne tylko trzeba mieć pasje w życiu. moje pasje to poezja, malarstwo i muzyka. Podzielę się z Wami moimi refleksjami. Nawet nie czujesz kiedy rymujesz!
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 28 | 29 | 30 | 01 | 02 | 03 | 04 |
| 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 |
TO DZIEŃ WIGILII. WSZTKO BYŁOBY DOBRZE LECZ MATEUSZ MIAŁ GORSZY CZAS I PŁAKŁ. DOSTAŁAM TAKIE PRAKTYCZNE PREZENTY JAK KOSMETYKI, BLUSKĘ, SZALIK, KURTKĘ, SKARPETKI, SZCZOTKĘ DO WŁOSÓW I SZAMPON. BYŁO FAJNIE ROBIŁAM TEŻ KARTY DLA PRZYJACIÓŁ BO DLA RODZIENY MIAŁAM Z POPRZDNICH LAT. CHWAŁA PANU!
TO DZIEŃ KIEDY TO PAN BÓG POWOŁAŁ MNIE DO SŁUŻBY JEMU W SCHOLI DZICIĘCEJ PRZEZ DWA LATA A POTEM CHÓREK MŁODZIEŻOWY, GDZIE POSŁUGUJE JUŻ LAT 11. OD OKOŁO 4 LAT OPRÓCZ ŚPIEWÓW DOSZŁA GRA NA TAMBURYNKU, ŚPIEWAM PSALMY, JAK NIE MA CHĘTNEJ OSOBY. BARDZO TO KOCHAM CHOCIAŻ BYWAJĄ RÓWNIEŻ WPADKI . DZIĘKUJE WAM DZEWCZYNY ZA TE 11 LAT. JESTEM SZCZĘŚLIWA, ŻE MOGĘ PANU SŁUŻYĆ NA JEGO CHWAŁĘ ŁĄCZNIE 13 LAT.
NORMALNY DZIEŃ, ĆWICZENIA, KĄPIEL, CZAS Z GOSIĄ I JEJ MĘŻEM, KTÓRY PRZYSZEDŁ BY POROBIĆ TAKIE DROBNE RZECZY. NASTĘPNIE ADONAI TAM MODLITWA I DZIELENIE SIĘ TYM JAK SPĘDZILIŚMY ŚWIĘTA ORAZ SŁUCHANIE LISTÓW.
NA TEGOROCZNY ADWENT WZIĘŁAM SOBIE POSTANOWIENIE, ŻEBY CHODZIĆ NA RORATY CODZIENNIE I GDYBY NIE PRZEZIĘBIENIE, KTÓRE MNIE DOPADŁO, TO MOŻNA BY POWIEDZIEĆ, ŻE SPEŁNIŁAM JE DO KOŃCA. TAK JEDNAK NIE BYŁO, NO ALE TEN OSTATNI TYDZIEŃ UDAŁO MI SIĘ CHODZIĆ. W TYM ROKU KSIĘŻA WYMYŚLILI BARDZO FAJNĄ RZECZ, PONIEWAŻ BYŁA WIELKA SKARBONKA, DO KTÓREJ WSZYSCY MOGLI WRZUCAĆ INTENCJE, KTÓRE POTEM POJADĄ NA JASNĄ GÓRĘ PRZED WIZERUNEK MARYI Z JASNEJ GÓRY. MUSZĘ SIĘ POCHWALIĆ, ŻE SAMA WRZUCIŁAM CHYBA CZTERY KARTKI, BO MIAŁAM TYLE INTENCJI. PRÓCZ TEGO BYŁ KOSZYK NA DOBRE UCZYNKI A NAGRODĄ BYŁO OTRZYMANIE FIGURY PANA JEZUSA DO DOMU, ŻEBY SIĘ WSPÓLNIE POMODLIĆ WIECZOREM PRZY TEJ FIGURCE. MI TEGOROCZNE RORATY DAŁY BARDZO DUŻO I MYŚLĘ, ŻE NA DŁUGO JE ZAPAMIĘTAM, CHOCIAŻ JESZCZE JEST ZA SZYBKO ŻEBY ZACZĄĆ SPISYWAĆ TO CO SIĘ STAŁO, ALE MYŚLĘ, ŻE JUŻ W NIEDŁUGIM CZASIE DOPISZĘ KOLEJNĄ CZĘŚĆ MOJEGO ŚWIADECTWA Z OKRESU ADWENTU. JULA
ŻYCZĘ MOIM CZYTELNIKOM, ABY TE ŚWIĘTA BYŁY SPOKOJNE, RADOSNE, PEŁNE MIŁOŚCI I UŚMIECHU. JULA